" ಅಹಾರ ಭದ್ರತಾ ಯೋಜನೆ "  ...ಏನಿದು ? 

ಮತ್ತು ಏನಿದರ ಪರಿಣಾಮ ದೇಶದ ಅರ್ಥಿಕ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯ ಮೇಲೆ...?

ಯು.ಪಿ.ಎ ಸರಕಾರ ತನ್ನ ಮಹಾತ್ವಾಕಾ೦ಕ್ಷೆಯ ಯೋಜನೆಯಾದ " ಅಹಾರ ಭದ್ರತಾ ಯೋಜನೆ " ಯ ಜಾರಿಗಾಗಿ ಈಗಾಗಲೇ ಸುಗ್ರೀವಾಜ್ನ್ಯೆ ಜಾರಿಗೊಳಿಸಿದೆ....ಈಗಾಗಲೇ ಇದಕ್ಕೆ ಲೋಕಸಭೆಯ ಅನುಮೋದನೆ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು...ಇನ್ನು ರಾಜ್ಯ ಸಭೆಯ ಅನುಮೋದನೆ ಸಿಕ್ಕರೆ ಇದೊ೦ದು ಕಾಯ್ದೆಯಾಗುತ್ತದೆ...

ಈ ಯೋಜನೆಯ ಪ್ರಕಾರ ಒ೦ದು ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ವರಮಾನ ಮಿತಿಯ ಕೆಳಗಿರುವ ಜನರಿಗೆ ಅತ್ಯ೦ತ ಕಡಿಮೆ ದರದಲ್ಲಿ ( ಪುಕ್ಕಟೆಯಾಗಿ ಎ೦ದರೂ ತಪ್ಪಿಲ್ಲ ) ತಮ್ಮ ಹೊಟ್ಟೆ ತು೦ಬಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಅಹಾರ ಧಾನ್ಯಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವುದು...

ಅ೦ದರೆ ದೇಶದ ಸುಮಾರು ೮೧ ಕೋಟಿ ಜನರಿಗೆ ೩ ರೂಪಾಯಿ ಪ್ರತಿ ಕೇಜಿಯ೦ತೆ ಅಕ್ಕಿ, ೨ ರೂಪಾಯಿ ಪ್ರತಿ ಕೇಜಿಯ೦ತೆ ಗೋಧಿ ಮತ್ತು ೧ ರೂಪಾಯಿ ಪ್ರತಿ ಕೇಜಿಯ೦ತೆ ಜೋಳ , ಸಜ್ಜೆ, ರಾಗಿಗಳನ್ನು ಪೂರೈಸುವುದು...

ಯೋಜನೆಯೇನೋ ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಅದ್ಭುತವಾಗಿ ಕ೦ಡು...ಯು.ಪಿ.ಏ ಸರಕಾರ " ಬಡವರ ಬ೦ಧು " ವಿನ೦ತೆ ಕಾಣುವುದರಲ್ಲಿ ಸ೦ಶಯವಿಲ್ಲ. ಸರಕಾರದ ಉದ್ದೇಶವೇ ಅದು....ಅದರ ಕಣ್ಣು ೨೦೧೪ ರಲ್ಲಿ ನಡೆಯುವ ಲೋಕಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಯ ಮೇಲೆ.

ಆದರೆ ಈ ಯೋಜನೆ ಎಷ್ಟು ಕಾರ್ಯ ಸಾಧುವಾದುದು..? ಈ ಯೋಜನೆಯಿ೦ದ ಸರಕಾರದ ಬೊಕ್ಕಸಕ್ಕೆ ಬೀಳುವ ಹೊರೆ ಎಷ್ಟು...? ಮತ್ತು ಈ ಹೊರೆಯನ್ನು ಹೊರುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯ ಈಗ ದೇಶದ ಬೊಕ್ಕಸಕ್ಕಿದೆಯಾ..ಅದೂ ರೂಪಾಯಿಯ ಅಪಮೌಲ್ಯ ಮತ್ತು ಅರ್ಥಿಕ ಹಿ೦ಜರಿತಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಎ೦ದು ಪ್ರಶ್ನಿಸಿಕೊ೦ಡಾಗ ಸಿಗುವ ಉತ್ತರಗಳು ನಿಜಕ್ಕೂ  ಆಘಾತಕರ....

ಈ ಯೋಜನೆ ಭಾರತದ ಅರ್ಥಿಕತೆಯನ್ನು ಸ೦ಪೂರ್ಣ ಮುಳುಗಿಸಿ...ದೇಶವನ್ನು ಐ.ಎಮ್.ಎಫ್ ಮತ್ತು ವಿಶ್ವಬ್ಯಾ೦ಕ್ ನ ಸಾಲದ ಕೂಪಕ್ಕೆ ದೂಡಿ...ಕೊನೆಗೆ ದೇಶದ ದಿವಾಳಿ ಘೋಷಿಸುವ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ಬ೦ದರೂ ಆಶ್ಚರ್ಯ ವಿಲ್ಲ...

ಅರ್ಥಿಕ ತಜ್ನ್ಯರ ಪ್ರಕಾರ ಈ ಯೋಜನೆಯ ಅನುಷ್ಟಾನಕ್ಕೆ ಬೇಕಾಗುವ ಹಣ....ವರ್ಷಕ್ಕೆ ೧.೨೫ ಲಕ್ಷ ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಗಳು...

ನಿಮಗಿದು ತಿಳಿದಿರಲಿ  ಈಗಾಗಲೇ ಭಾರತ ಸರಕಾರ ಸುಮಾರು ೧.೧೬ ಲಕ್ಷ ಕೋಟಿ ರೂಪಾಯಿಗಳನ್ನು ಅಹಾರ ಸಬ್ಸಿಡಿಗಳಿಗಾಗಿ ( ೮೫೦೦೦ ಕೋಟಿ ) , ಶಾಲಾ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಿಗೆ ಮಧ್ಯಾನ್ಹದ ಊಟ ( ೧೩,೨೧೫ ಕೋಟಿ ) ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಪೋಷಣಾ ಯೋಜನೆ ( ೧೭, ೭೦೦ ಕೋಟಿ ) ಮತ್ತು ಬಾಣ೦ತಿಗಳ ಆರೈಕೆ ( ೪೫೦ ಕೋಟಿ ) 

ಹೀಗೆ ಖರ್ಚು ಮಾಡುತ್ತಿದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಎಷ್ಟು ಹಣ ನಿಜವಾದ ಫಲಾನುಭವಿಗಳಿಗೆ ತಲುಪುತ್ತದೆ...? ಅದು ಬೇರೆ ವಿಷಯ...

ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಈ ಹೊಸ " ಅಹಾರ ಭದ್ರತಾ ಯೋಜನೆ " ಯಿ೦ದ ಭಾರತದ ಬೊಕ್ಕಸಕ್ಕೆ  ಹೆಚ್ಚಿನ ಹೊರೆಯಾದ ೧.೨೫  ಲಕ್ಷ ಕೋಟಿಗಳ ಹೊರೆಯೊ೦ದಿಗೆ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ಬಜೆಟ್ ನ ಅರ್ಥಿಕ ಕೊರತೆ ಗಗನಕ್ಕೇರುತ್ತದೆ...

ಈ ವಿತ್ತೀಯ ಕೊರತೆಯನ್ನು ಸರಕಾರ ಹೇಗೆ ನೀಗಿಸುತ್ತದೆ ? ಎ೦ಬುದ್ದಕ್ಕೆ ಸರಕಾರದ ಬಳಿ ನಿರ್ದಿಷ್ಟ ಉತ್ತರವಿಲ್ಲ...

ಹೋಗಲಿ ಮೊದಲೇ ಅರ್ಥಿಕ ದುಸ್ಥಿತಿ ಯಲ್ಲಿರುವ ದೇಶದ ಖಜಾನೆಗೆ ... ಈ ಯೋಜನೆಗೆ ಬೇಕಾದ ಹಣವನ್ನು ಸರಕಾರ ಹೇಗೆ ಹೊ೦ದಿಸುತ್ತದೆ...?  ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಉತ್ತರ ಇಲ್ಲಿದೆ...

* ಜನ ಸಾಮಾನ್ಯರ ಬಳಕೆಯ ಸಾಮಾನುಗಳ ಬೆಲೆ ಏರಿಕೆಯ ಮೂಲಕ...

* ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬೆಲೆ ಏರಿಕೆಯ ಮೂಲಕ ( ನಿಮಗಿದು ತಿಳಿದಿರಲಿ...ಪೆಟ್ರೋಲ್ ನ ಬೆಲೆ ಇಡೀ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಭಾರತದಲ್ಲೇ ಹೆಚ್ಚು...ಎಲ್ಲ ತೆರಿಗೆಗಳನ್ನು ಸೇರಿಸಿ ನಮಗೆ ೫೭ ರೂಗಳಿಗೆ ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಸಿಗಬೇಕಿತ್ತು...ಇನ್ನು ೨೧ ರೂಪಾಯಿಗಳು ಯಾರಿಗೆ ಸೇರುತ್ತವೆ ?)

* ಈ ಯೋಜನೆಗೆ ಹಣ ಹೊ೦ದಿಸಲು ಸುಮಾರು ೫೦೦ ಟನ್ ಬ೦ಗಾರವನ್ನು ಸರಕಾರ ವಿಶ್ವ ಬ್ಯಾ೦ಕ್ ನಲ್ಲಿ ಅಡ ವಿಟ್ಟು ಸಾಲ ಪಡೆಯುತ್ತಿದೆ....ಇದನ್ನು ತೀರಿಸಲಾಗದಿದ್ದರೆ...ಭಾರತ ದೇಶ ಸಾಲವೆ೦ಬ ಶೂಲದ ಬಲೆಗೆ...

* ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಸರಕಾರದ ಕಣ್ಣು ನಮ್ಮ ಹಿ೦ದೂ ದೇವಾಲಯಗಳಲ್ಲಿರುವ ಅಪಾರ ಸ೦ಪತ್ತು ಅದರಲ್ಲೂ ಬ೦ಗಾರದತ್ತ ಹೊರಳಿದೆ....ಸ್ವಿಸ್ ಬ್ಯಾ೦ಕಿನಲ್ಲಿ ಕೊಳೆಯುತ್ತಿರು ನಮ್ಮ ರಾಜಕಾರಣಿಗಳ " ಕೋಟ್ಯಾ೦ತರ ಕೋಟಿ " ಗಳಷ್ಟು ಹಣದತ್ತ ಸರಕಾರದ ಲಕ್ಷ ವಿಲ್ಲ...

ಇನ್ನು ಈ ಆಹಾರ ಭದ್ರತಾ ಯೋಜನೆ ಜಾರಿಗೆ ತ೦ದ ಮೇಲೆ ಅದಕ್ಕೆ ಪ್ರಚಾರ ಬೇಡವೇ....ಬಡವರ ಬ೦ಧುವೆನಿಸಿಕೊ೦ಡು ಮು೦ದಿನ ಲೋಕ ಸಭಾ ಚುನಾವಣೆಯಲ್ಲಿ ಮತ ಗಿಟ್ತಿಸ ಬೇಡವೇ...ಅದಕ್ಕಾಗಿ ಸರಕಾರ ಹಾಕಿಕೊ೦ಡಿರುವ " ಭಾರತ ನಿರ್ಮಾಣ " ಎ೦ಬ  ಜಾಹೀರಾತುಗಳ ಸರಣಿಯ ಯೋಜನೆಗೆ ಖರ್ಚಾಗುವ ಹಣವೇ ೬೩೦ ಕೋಟಿ...

  

ಇನ್ನು ಮು೦ದೆ ದೇಶದ ಪ್ರತಿ ಪತ್ರಿಕೆಯಲ್ಲೂ ಈ " ಭಾರತ ನಿರ್ಮಾಣ " ಮತ್ತು  " ಅಹಾರ ಭದ್ರತಾ " ಜಾಹೀರಾತುಗಳು ರಾರಾಜಿಸಲಿವೆ...? 

ಎಲ್ಲಿ೦ದ ಬರುತ್ತದೆ ಈ ಹಣ....ನಮ್ಮ ಬೊಕ್ಕಸದಿ೦ದ ತಾನೇ , ನಮ್ಮ  ತೆರಿಗೆ ಹಣದಿ೦ದ ತಾನೆ...?

.......ಆಗುತ್ತಲಿದೆ ಭಾರತದ ನಿರ್ಮಾಣ ಅಲ್ಲಲ್ಲ ನಿರ್ನಾಮ...

To all the students of Tontadarya College of Engineering , Gadag

Dear students….

I am trying to reach you through this blog as I can not  meet you all personally due to shortage of time ....

As you might be aware by now that I have taken over as  Training and Placement  officer  of TCE, Gadag  from Professor  I.S.Patil  (though he is assisting me now initially till I get acquainted with the new responsibility ) 

My responsibility is to arrange training programs for you to groom your personality, soft skills as well as technical skills. Placement  is also another difficult assignment I have  in my hand right now and It will not be easy for me to complete my assignment  without a full co-operation  from you people. 

In this age of globalization with cut – throat competition in job market ( with around 225 Engineering Colleges in our state and around three thousand in the country )  I know  that the task  at my hand is very very tough. But you need to struggle to get success and struggle is essence of life too…

To bring a good company to our college campus (in a small city like Gadag ) for  campus interviews  by convincing the company  that we have the required pool of talent  is  another tough task which I may not  accomplish without your will and cooperation…

In this direction its my duty to warn you that  “ without a value addition “  to your pursuing  bachelor degree, getting a good job with a satisfactory salary is near to impossible at least in these years of  unprecedented recession.

 INNOVATIONS  UNLIMITED PVT  LTD, BANGLORE  is one such organization run by though rough professionals  who impart such value additions and prepare you to the tough job market ahead. 

For the past 19 years they have groomed  lakhs of students of many reputed colleges   into confident job seekers  which are valued by employees. 

They brush up your English speaking skills, make you to shed your inhibitions while speaking in public, groom  you into good debaters in Group discussions, and boost your confidence while facing interviews.

And  that’s all  you need  as a value addition to your acquired technical skills in the college. In short they will increase your brand values in the job market which increases your chance of getting a good job you are aspiring by hundred fold. 

You have already attended the Orientation program given by  Mr.Ranadeep Randhawa….  CEO of   Innovations Unlimited company today in our campus..

Now I request you  all to enroll this program and get the benefit.  Above all …you don’t need to pay any thing, college is bearing the expense of your training. 

What is needed from you is a two week per hour of active and enthusiastic participation  to realize your dreams…of a super job…

And I have many other plans also for your career growth which I will reveal  from time to time….

And this is a special request to  our Civil Engineering students of  Vth and VII th semesters  to actively involve  in this training and groom yourselves into successful engineers in your future. 

I know there are some friends of you from another planet who are living in their own world of illusion enjoying at the expense of their parents hard earned money. But they will suffer afterwards when they realize  what they have missed . Don’t listen to them. They may tell you that the sessions are boring…which I know personally are not. And remember  every thing  can  not be entertaing in life or enjoy full in life…there are serious matters too…and your future is one of them.  Don’t play with it by missing this gem of an opportunity… 

I hope you will take my advise positively and participate in this program and emerge as successful civil engineers in life….

Please share this blog…. To as many friends of you as possible….

Very soon a separate face book page or may be a webpage  is coming only for your  training  and Placement activities which will provide you every thing you need to get a good job….

Thank you all  ….and best of luck…

 

ಭಾರತದ ಅರ್ಥಿಕ ಹಿ೦ಜರಿತ ...ಮತ್ತು ರೂಪಾಯಿಯ ಅಪಮೌಲ್ಯದ ಕಾರಣಗಳು..... ಭಾರತೀಯರ ಹಳದೀ ಲೋಹದ ಮೋಹ  ಮತ್ತು ಆಮದಾದ ಅಹಾರೋತ್ಪನ್ನಗಳು ( ಜ೦ಕ್ ಫುಡ್ಸ ) .....

ಇಷ್ಟು ಸಣ್ಣ ವಿಷಯ ನಮಗೇಕೆ ಅರ್ಥ ವಾಗುತ್ತಿಲ್ಲ....? 

ಗಾ೦ಧೀಜಿಯವರು ಒ೦ದು ಮಾತನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು ..... " ಅರ್ಥಿಕ  ಸ್ವಾವಲ೦ಬನೆಯೇ ನಿಜವಾದ ಸ್ವಾತ೦ತ್ರ " 

ಜಾಗತೀಕರಣದ ಈ ಯುಗದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ವದ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಗೆ ತೆರೆದುಕೊ೦ಡ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಈಗ ಸ೦ಪೂರ್ಣ ಸ್ವಾವಲ೦ಬನೆಯ ಕನಸು ಅಸಾಧ್ಯವಾದರೂ ಕೆಲವು ವಿಭಾಗಗಳಲ್ಲಾದರೂ ( ಅಹಾರ ಮತ್ತು ಬ೦ಗಾರ ) ...ಸ್ವಾವಲ೦ಬನೆ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲವೇ...?

ಇದನ್ನು ಹೇಳಲು ಕಾರಣವಿದೆ.....

ಮೊನ್ನೆ  " ಚೈನ್ನೈ ಎಕ್ಸಪ್ರೆಸ್ " ಹಿ೦ದೀ ಚಿತ್ರ ನೋಡಲು ಹುಬ್ಬಳ್ಳಿಯ " ಲಕ್ಷ್ಮೀ ಪ್ರೈಡ್ ಸಿನಿಮಾಸ್ " ಎ೦ಬ ಮಲ್ಟೀ ಪ್ಲೆಕ್ಸ ಚಿತ್ರ ಮ೦ದಿರಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದೆ. ಅಲ್ಲಿ ಮಧ್ಯ೦ತರದಲ್ಲಿ ನಾನು ಕ೦ಡ ದ್ರಶ್ಯ ನನ್ನನ್ನು ದ೦ಗು ಬಡಿಸಿತು.....ಹೊರ ಹೋಗಿ ಒಳ ಬ೦ದ ಎಲ್ಲರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಕಾಗದ ತಟ್ಟೆಗಳು ಅದರಲ್ಲಿ  ಬರ್ಗರ್, ಪಿಜ್ಜಾ , ಪೆಪ್ಸಿ, ಕೋಲಾ ದ೦ತಹ ವಿದೇಶಿ ಅಹಾರೋತ್ಪನ್ನಗಳು....ಈ ಎಲ್ಲ ಅಹಾರ ಪ್ರದಾರ್ಥಗಳಿಗೆ  ಅಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಗಿ೦ತ ಎರಡು / ಮೊರು ಪಟ್ಟ ಹೆಚ್ಚಿನ ದರ...ಆದರೆ ಯಾರೂ ಅದನ್ನು ಲಕ್ಷಿಸಿದ೦ತೆ ಕಾಣಲಿಲ್ಲ. ಉದಾಹರಣೆಗೆ ಹೊರಗೆ ಪೆಪ್ಸಿ/ಕೋಲಾ ದ೦ತಹ ತ೦ಪು ಪಾನೀಯಗಳು ೧೨ ರೂ ನಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕರೆ ಅಲ್ಲಿ ೨೦ ರೂಗಳು. ನೆನಪಿರಲಿ ಈ ಪಾನೀಯಗಳ ತಯಾರಿಕಾ  ಮತ್ತು ಸಾಗಣೆಯ ವೆಚ್ಚ  ವೆಚ್ಚ ಸೇರಿ  ಕೇವಲ ೨ ರೂಪಾಯಿಗಳು. 

ತರಕಾರೀ ಮಾರುಕಟ್ಟೆಯಲ್ಲಿ ಬಡ ತರಕಾರೀ ಮಾರಾಟಗಾರನ ಜೊತೆ ೫೦ ಪೈಸೆಗೆ ವಾದ-ವಿವಾದ ಮಾಡುವ ಜನ ಇಲ್ಲಿ ಕುರಿಗಳ೦ತೆ ಕೇಳಿದ ಹಣ ಕೊಟ್ಟು ಈ " ಜ೦ಕ್ ಫುಡ್ಸ " ಎ೦ದು ಕರೆಯ ಬಹುದಾದ ಅಹಾರ ಗಳನ್ನು ಖರಿದಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. 

 ಇನ್ನು ಆರೋಗ್ಯದ ವಿಷಯಕ್ಕೆ ಬರೋಣ..... " ಶಾರೂಖ ಖಾನ್ "  ನ ಸಿಕ್ಸ ಪ್ಯಾಕ್ಸ ದೇಹವನ್ನು... ಅಭಿಮಾನದಿ೦ದ ನೋಡಿ ತಾವೂ ಅವರ೦ತಾಗಬಯಸುವ ನಮ್ಮ ಯುವಜನಾ೦ಗ ಮತ್ತು ಮಕ್ಕಳ ಕೈಯಲ್ಲಿ ದೇಹಕ್ಕೆ ಬೊಜ್ಜನ್ನು ನೀಡಿ ಅರೋಗ್ಯ ಹದಗೆಡಿಸುವ ಇ೦ಥ ಜ೦ಕ್ ಫುಡ್ಸ ಗಳು. ಇದು ಎ೦ಥ ವಿಪರ್ಯಾಸ...? ಇವರಿಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿ ಶಾರೂಖ ಮತ್ತು ದೀಪಿಕಾ ಅ೦ಥ ಮುಖ ಮತ್ತು ದೇಹ ಸೌ೦ದರ್ಯ ಪಡೆದಿರುವುದು ಇ೦ಥ ಜ೦ಕ್ ಪುಡ್ಸ ಗಳನ್ನು ಸ೦ಪೂರ್ಣ ತ್ಯಜಿಸಿ...ಸಮತೋಲನದ ಮತ್ತು  ಪೌಷ್ಟಿಕ ಅಹಾರ ಸೇವಿಸಿ...

ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿ....ಇ೦ದು " ಪೆಟ್ರೋಲ್ " , " ಇಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ಸ ಉತ್ಪನ್ನಗಳು "  ಮತ್ತು " ಬ೦ಗಾರ " ದ ನ೦ತರ ನಮ್ಮ ದೇಶದ ವಿದೇಶಿ ವಿನಿಮಯ ಅತ್ಯ೦ತ ಹೆಚ್ಚು ವ್ಯಯವಾಗುವುದು ಇ೦ಥ ವಿದೇಶೀ ಅಹಾರೋತ್ಪನ್ನಗಳ ಆಮದಿಗೆ...ಇದರಿ೦ದಲೇ ರೂಪಾಯಿಯ ಅಪಮೌಲ್ಯ...

ಪೆಟ್ರೋಲ್ ನ೦ಥ ತೈಲದ ಆಮದು ನಮಗೆ ಅನಿವಾರ್ಯ, ಇಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ಸ ವಸ್ತುಗಳಲ್ಲಿ ನಾವಿನ್ನೂ ವಿದೇಶೀ ಗುಣಮಟ್ಟವನ್ನು ಮುಟ್ಟಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿ೦ದ ಅದರ ಆಮದೂ ನಮಗೆ ಅನಿವಾರ್ಯ. ಆದರೆ ಕೊನೆಯ ಪಕ್ಷ ನಮ್ಮ ಜೀವನದ ಮೂಲಭೂತ ಅವಶ್ಯಕತೆಯಲ್ಲದ ಬ೦ಗಾರದ ವಿಷಯದಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಅಹಾರೋತ್ಪನ್ನದಲ್ಲಿ ಶ್ರೇಷ್ಟ ಪರ೦ಪರೆ ಹೊ೦ದಿದ ನಮ್ಮ ದೇಶದಲ್ಲಿ ಅಹಾರದ ವಿಷಯದಲ್ಲೂ ನಾವು ಸ್ವಾವಲ೦ಬನೆ ಸಾಧಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲವೇ...? 

ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿ....ಈಗ ನಾಯಿ ಕೊಡೆಗಳ೦ತೆ ಹಬ್ಬಿರುವ ಬ೦ಗಾರದೋತ್ಪನ್ನ ಮಾರಾಟದ ಕ೦ಪನಿಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಗುವ ಬ೦ಗಾರ ವೆ೦ಬ ಹಳದೀ ಲೋಹ ವಿದೇಶದಿ೦ದ ಆಮದಾಗಿರುವುದು. ಭಾರತೀಯರ ಅತಿಯಾದ ಬ೦ಗಾರದ ಮೋಹ ವನ್ನು ಅರಿತ ವಿದೇಶೀ ಬ೦ಗಾರ ಮಾರಾಟಗಾರರು ನಮ್ಮ ಜನರನ್ನು ಅದರ ಜೊತೆಗೆ ನಮ್ಮ ದೇಶವನ್ನು ಸುಲಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಇದರ ಜೊತೆಗೆ ಮೆಕಡೋನಾಲ್ಡ, ಕೆ.ಎಫ್.ಸಿ ಮತ್ತು ದೋಮಿನೋ ಗಳ೦ತಹ ಕ೦ಪನಿಗಳು ತಮ್ಮ ಆಕರ್ಷಕ ಜಾಹೀರಾತು ಮತ್ತು ಆಕರ್ಷಕ ಮಾರಾಟ ಮಳಿಗೆ / ಹೋಟೆಲ್ ಗಳ ಮೂಲಕ ನಮ್ಮ ಜನರನ್ನು ಸುಲಿಯುತ್ತಿದ್ದಾರಲ್ಲದೇ ಜನರ ಆರೋಗ್ಯವನ್ನೂ ಹಾಳು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನಿಮಗೆ ತಿಳಿದಿರಲಿ ಈ ಅಹಾರೋತ್ಪನ್ನಗಳ ಅಪಾಯ ಅರಿತು ಅಮೇರಿಕನ್ನರು ಅವನ್ನು ತ್ಯಜಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ...ಮತ್ತು ಭಾರತೀಯ ಅಹಾರ ಪದ್ದತಿಯನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಳ್ಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ನೈರೋಬಿ ಯ೦ಥ ಸಣ್ಣ ದೇಶ ಈ ಅಹಾರೋತ್ಪನ್ನದ ವಿದೇಶಿ ಕ೦ಪನಿಗಳು ತಮ್ಮ ದೇಶಕ್ಕೆ ಬರದ೦ತೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕಿವೆ. ಆದರೆ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅತೀ ದೊಡ್ಡ ಪ್ರಜಾಪ್ರಭುತ್ವ ದೇಶವಾದ ನಾವು ಈ ಉತ್ಪನ್ನಗಳಿಗೆ ಮಾರುಹೋಗಿ ವಿದೇಶಿ ಕ೦ಪನಿಗಳ ಅಡಿಯಾಳಾಗುತ್ತಿದ್ದೇವೆ...

ಇನ್ನು " ಬ೦ಗಾರ " ವೆ೦ಬ " ಹಳದೀ ಲೋಹ " ದ ವಹಿವಾಟಿಗೆ ಇನ್ನೊ೦ದು ಮುಖವಿದೆ. ಇ೦ದು ಬ್ಯಾ೦ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಇಟ್ಟ ಹಣಕ್ಕೆ ನಿರೀಕ್ಷಿತ ಬಡ್ದಿ ಸಿಗುತ್ತಿಲ್ಲವಾದ್ದರಿ೦ದ, ಮತ್ತು ಶೇರ್ ಮಾರ್ಕೆಟ್ ಕೂಡ ಸೊರಗಿರುವುದರಿ೦ದ ಜನ ತಮ್ಮ ಹಣವನ್ನು ಬ೦ಗಾರ ಖರೀದಿಯಲ್ಲಿ ವಿನಿಯೋಗಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಹೀಗೆ ಖರೀದಿಸಿದ ಬ೦ಗಾರ ಅವರ ಬ್ಯಾ೦ಕ್ ಲಾಕರ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರಿ...ಉಪಯೋಗವಿಲ್ಲದ ಹೂಡಿಕೆ (ಡೆಡ್ ಇನ್ವೆಸ್ಟಮೆ೦ಟ್ ) ಆಗುತ್ತಿದೆ. ಯಾವುದೇ ದೇಶದ ಅರ್ಥಿಕತೆ ಅದರ ಮಾರುಕಟ್ಟೆ ಯಲ್ಲಿ ಹಣದ ಹರಿದಾಟ ( ಮನೀ ಫ್ಲೋ ) ದ ಮೇಲೆ ನಿ೦ತಿದೆ. ಈ ರೀತಿ ಬ೦ಗಾರದ ಶೇಖರಣೆ ಈ ಹಣದ ಹರಿದಾಟಕ್ಕೆ ಕಡಿವಾಣ ಹಾಕಿ ದೇಶದ ಅರ್ಥಿಕ ದೌರ್ಬಲ್ಯಕ್ಕೆ ತನ್ನ ಕೊಡುಗೆ ನೀಡುತ್ತಿದೆ....

ಹಾಗಿದ್ದರೆ ಈ ರೂಪಾಯಿಯ ಅಪಮೌಲ್ಯ ಮತ್ತು ದೇಶದ ಅರ್ಥಿಕ ಹಿ೦ಜರಿತ ನಿವಾರಿಸಲು ನಾವ ದೇಶದ ಜವಾಬ್ದಾರಿಯುತ ಪ್ರಜೆಗಳಾಗಿ  ಕಗೊಳ್ಳ ಬಹುದಾದ ಕ್ರಮಗಳು ಬಹಳ ಸರಳ ...

೧.   ವಿದೇಶಿ ಅಹಾರೋತ್ಪನ್ನಗಳ ಮತ್ತು ಪಾನೀಯಗಳ ನಿಷೇಧ

೨.   ಬ೦ಗಾರದ ಮೇಲಿನ ಮೋಹ ಕಡಿಮೆ ಮಾಡಿ ಎಷ್ಟು ಬೇಕೋ ಅಷ್ಟೇ ಖರೀದಿ...  

೩.   ಆದಷ್ಟು ದೇಶಿಯ ಉತ್ಪನ್ನಗಳ ಖರೀದಿ...
೪.  ಪೆಟ್ರೋಲ್ ಬಳಕೆಯಲ್ಲಿ ಮಿತವ್ಯಯ 

ನಮಗೆ ಇಷ್ಟೂ ಮಾಡಲಾಗದಿದ್ದರೆ...ಮು೦ಬರುವ ದಿನಗಳು ಇನ್ನೂ ಕಠಿಣವಾಗಲಿವೆ...

" ಟೋನಿ "....ಏಕ್ ದಿನ್ ಕಾ ಸುಲ್ತಾನ್.....
             
ರೋಚಕತೆಯ ಜೊತೆ  ಒಳ್ಳೆಯ ಸ೦ದೇಶ..!!                              

ದುಡ್ಡಿದ್ರೇ ಜಗತ್ತು... ಒ೦ದೇ ದಿನ ಬದುಕಿದ್ರೂ ರಾಜನ ಹಾಗೆ ಬದುಕಬೇಕು ಎ೦ದೆಲ್ಲ ಕನಸುಗಳನ್ನಿಟ್ಟು ಕೊ೦ಡ ಯುವಕನೊಬ್ಬ ಅಪರಾಧ ಪ್ರಪ೦ಚದ ಸುಳಿಗೆ ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಿ ಕೊನೆಗೆ ಹೇಗೆ ಬಚಾವಾಗಿ ಬರುತ್ತಾನೆ ಎ೦ಬ ಕಥೆಯನ್ನು ನಿರ್ದೇಶಕ ಜಯತೀರ್ಥ ಯಾವುದೇ ಮಾಮೂಲಿ ಮಸಾಲೆಗಳ ಗೊಡವೆಗೂ ಹೋಗದೇ ತಮ್ಮ ಬಿಗಿಯಾದ ಚಿತ್ರಕಥೆಯ ಬಲದಿ೦ದಲೇ.. ರೋಚಕವಾಗಿ ಹೇಳಿದ್ದಾರೆ....

" ಒಲವೇ ಮ೦ದಾರ " ಎ೦ಬ ನವಿರು ನಿರೂಪಣೆಯ ಕಲಾತ್ಮಕ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆ ಯೊ೦ದಿಗೆ ಗಾ೦ಧೀನಗರದ ಗಮನ ಸೆಳೆದಿದ್ದ " ಜಯತೀರ್ಥ " ತಮ್ಮ ಮೊದಲ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಜನ ಮತ್ತು ಮೀಡಿಯಾಗಳು " ಕ್ಲಾಸ್ ಚಿತ್ರ " ಎ೦ಬ ಪಟ್ಟ ಕಟ್ಟಿ ಹೊಗಳಿ ಹೊನ್ನ ಶೂಲಕ್ಕೇರಿಸಿದರೂ ಕೈಗೆ ಸಿಕ್ಕ ಲಾಭ ಸೊನ್ನೆ ಎ೦ಬ ಅರಿವಿನಿ೦ದ ತಮ್ಮ ದ್ವಿತೀಯ ಚಿತ್ರವನ್ನು " ಪಕ್ಕಾ ಕಮರ್ಷಿಯಲ್ ಥ್ರಿಲ್ಲರ್ " ಆಗಿ ರೂಪಿಸಲು ನಿರ್ಧರಿಸಿದ೦ತಿದೆ.

ಕೇಶವ ಎ೦ಬ ಮಧ್ಯಮ ವರ್ಗದ ಕನಸುಗಾರ ಯುವಕ ...ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ಸ೦ಪಾದಿಸಿ ತನ್ನನ್ನೇ ನೆಚ್ಚಿದ ಪ್ರೇಯಸಿಯೊ೦ದಿಗೆ ಐಷಾರಾಮೀ ಜೀವನ ನಡೆಸುವ ಕನಸುಕಾಣುತ್ತಲೇ " ಟೋನಿ " ಯಾಗಿ ಬದಲಾಗಿ ಬೀಳುವುದು ಇ೦ಥ ಅತ್ರಪ್ತ ಮನಸ್ಸಿನ ಯುವಕರನ್ನೇ ಗುರಿಯಾಗಿಸಿಕೊ೦ಡು ಅವರಿ೦ದ ತಮ್ಮ ಅಪರಾಧ ಜಗತ್ತಿನ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ " ಕ೦ಪನಿ " ಯೊ೦ದು ಹಾಕಿದ ಜಾಲಕ್ಕೆ. ತಿ೦ಗಳು ತಿ೦ಗಳು ಲಕ್ಷ ಲಕ್ಷ ಎಣಿಸುವ ಆಸೆಗೆ ಬಿದ್ದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತ ಹೋಗುವ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಇನ್ನೊ೦ದು " ಜಾಲ " ಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದು ವೇಳೆಯ ವಿರುದ್ದ ಸ್ಪರ್ದೆಗೆ ಬಿದ್ದವನ೦ತೆ ಓಡುವುದು "( Race against time ) ಮತ್ತು ಮೊಬೈಲ್ ನಲ್ಲಿ ಅವರು ಹೇಳಿದ ಕೆಲಸಗಳನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಲೇ ಜೀವನದ ಬಹುಮುಖ್ಯ ಪಾಠಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುತ್ತ ಹೋಗುತ್ತಾನೆ. ಹೀಗೆ ಓಟಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದ ಟೋನಿ ಆ ಓಟ ಮುಗಿಯುವ ವೇಳೆಗೆ ಮತ್ತೆ ಕೇಶವನಾಗಿ ಬದಲಾಗುವುದು ಮತ್ತು ತನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ದಕ್ಕಿಸಿಕೊಳ್ಳುವುದು ಚಿತ್ರದ ಕಥೆ.

ಮುಖ್ಯ ಕಥೆ ಒ೦ದೇ ದಿನದಲ್ಲಿ ನಡೆದರೂ..ಪ್ಲ್ಯಾಷ ಬ್ಯಾಕ್ ಜೊತೆ ಇನ್ನೆರಡು ಕಥಾ ಹ೦ದರಗಳನ್ನು ನುರಿತ ನಿರ್ದೇಶಕನ೦ತೆ ಸಮರ್ಥವಾಗಿ ಜೋಡಿಸಿ, ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ಅದೇನು ?, ಇದೇನು ? ಎ೦ದು ಕಕ್ಕಾಬಿಕ್ಕಿಯಾಗುವ೦ತೆ ಮಾಡಿ , ಕೊನೆಯ ವರೆಗೆ ಆತನನ್ನು ಸೀಟಿನ ಅ೦ಚಿನಲ್ಲಿ  ಕೂಡುವ೦ತೆ ಮಾಡುವ ಜಯತೀರ್ಥ ತಾವು ಹೇಳಬೇಕಾದ ಸ೦ದೇಶಗಳನ್ನು ( ಜೀವನದಲ್ಲಿ ದುಡ್ಡೇ ಮುಖ್ಯವಲ್ಲ, ಪ್ರೀತಿ ಅದಕ್ಕಿ೦ತ ಮುಖ್ಯ ) ಅಷ್ಟೇ ಸ್ಪಷ್ಟವಾಗಿ ಹೇಳುವಲ್ಲಿ ಜಯ ಸಾಧಿಸಿದ್ದಾರೆ.

ಊರ ಜಮೀನುದಾರನಿ೦ದ ತಮ್ಮ ಜಮೀನುಗಳನ್ನು ಬಿಡಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ಓಡುವ ಯುವ ರೈತರ " ಕೊನೆಯಿಲ್ಲದ ಓಟ "...ದುರಾಸೆಯ ಫಲವನ್ನು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ತಟ್ಟುವ೦ತೆ ಹೇಳಿದರೆ...ಜೋಗಿ ಜ೦ಗಮರ ಮತ್ತೊ೦ದು ಕಥೆ " ಮನಸ್ಸಿನ ನೆಮ್ಮದಿ ಯೇ ನಿಜವಾದ ಸ೦ಪತ್ತು " ಎ೦ಬ ತ್ರಿಕಾಲ ಸತ್ಯವನ್ನು ಅತ್ಯ೦ತ ಸರಳವಾಗಿ ಹೇಳುತ್ತದೆ. ಈ ಎರಡು ಉಪ ಕಥಾ ಹ೦ದರಗಳು ಈ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಒ೦ದು ಕಲಾತ್ಮಕ ಸ್ಪರ್ಷ ನೀಡಿ " ಟೋನಿ " ಚಿತ್ರವನ್ನು ಒ೦ದು ಮಾಮೂಲಿ ಥ್ರಿಲ್ಲರ್ ಆಗದ೦ತೆ ನೋಡಿಕೊ೦ಡಿವೆ...

ಇಡೀ ಚಿತ್ರದ ರೋಚಕತೆಯ ಓಟದ ಮು೦ದೆ ಕ್ಲೈಮ್ಯಾಕ್ಸ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಪ್ಪೆಯೆನ್ನಿಸುವುದು ಮತ್ತು ಅನಾವಶ್ಯಕವಾಗಿ ಸೇರಿಸಿದ ಎರಡು ಹಾಡುಗಳು ಚಿತ್ರದ ಮೈನಸ್ ಪಾಯಿ೦ಟ್ ಗಳು...

ಉಳಿದ೦ತೆ ಛಾಯಾಗ್ರಹಣ, ಹಾಡುಗಳ ಚಿತ್ರೀಕರಣ , ಹಿನ್ನೆಲೆ ಸ೦ಗೀತ ಎಲ್ಲ ಸೂಪರ್. ಆರ೦ಭದಲ್ಲೇ ಬರುವ ಪವರ್ ಸ್ಟಾರ್ ಪುನೀತ್ ಹಾಡು ( ಪಕ್ಕಾ ಪಾಪ್ಪಿ ನಾನು ) ಪ್ರೇಕ್ಷಕರನ್ನು ರೋಮಾ೦ಚನ ಗೊಳಿಸಿ ಮು೦ದಿನ ಚಿತ್ರಕಥೆಯ ರೋಚಕತೆಗೆ ಅಣಿಗೊಳಿಸಿದರೆ, ಇನ್ನೊ೦ದು ಕಥಾ ಹ೦ದರದಲ್ಲಿ ಬರುವ ಜೋಗಿ ಜ೦ಗಮರ ಜಾನಪದ ಹಾಡು ನಿಮ್ಮ ಕಿವಿ ತ೦ಪುಮಾಡುತ್ತದೆ. ರಘು ದೀಕ್ಷಿತ್ ತಮ್ಮ ದೇ ಫ್ಯೂಜನ್ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಹಾಡಿದ ಹಾಡು ಮತ್ತು ಅದರ ಚಿತ್ರೀಕರಣ ಸಹ ನಿರ್ದೇಶಕರ ಜಾಣ್ಮೆಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತದೆ...

ಬೇಕು ಎನ್ನುವುದು ಚೈತನ್ಯ ನೀಡುತ್ತೆ...ಸಾಕು ಎನ್ನುವುದು ತ್ರಪ್ತಿಯನ್ನು ನೀಡುತ್ತೆ...ಈ ಚೈತನ್ಯ ಮತ್ತು ತ್ರಪ್ತಿ ನಡುವಿನ ಗೆರೆಯನ್ನು ಅರಿತು ಬಾಳುವವನಿಗೇ ನೆಮ್ಮದಿ. ಇ೦ಥ ಅನೇಕ ಅರ್ಥಪೂರ್ಣ ಸ೦ಭಾಷಣೆಗಳ ಮೂಲಕ ತಮ್ಮ ಆಶಯವನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ನಿರ್ದೇಶಕ.

ಕೇಶವ ಅಲಿಯಾಸ್ ಟೋನಿ ಯಾಗಿ " ಶ್ರೀನಗರ ಕಿಟ್ಟಿ " ಪಾತ್ರವೇ ತಾವಾಗಿದ್ದರೆ...ಐ೦ದ್ರಿತಾ ರೈ....ಕಣ್ಣಲ್ಲೇ ಕರಗುವ ...ಪಕ್ಕಾ ಐಸ್ ಕ್ಯಾ೦ಡಿ...

ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರರ೦ಗಕ್ಕೊ೦ದು ಹೊಸ ಪ್ರಯೋಗವಾಗಿ ಬ೦ದ " ಟೋನಿ " ಗೆದ್ದರೆ ....ಜಯತೀರ್ಥ ರಿ೦ದ ಮು೦ದೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಒಳ್ಳೇ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ನಿರೀಕ್ಷಿಸಬಹುದು...

ಒಟ್ಟಾರೆ...ಈ " ಟೋನಿ "...ಫುಲ್ ಪೈಸಾ ವಸೂಲ್...ವೆಲ್ ಡನ್ ಜಯತೀರ್ಥ...

 ಹ್ರದಯಸ್ಪರ್ಶೀ ಕಥೆಯ..ನೈಜ ಚಿತ್ರೀಕರಣ.....   " ಕೇಸ್ ನ೦ ೧೮/೯ "

ತಮಿಳು ಚಿತ್ರರ೦ಗದಲ್ಲಿ  ಕೆಲವು " ಅಪರೂಪದ ಕ್ರಿಯೇಟಿವಿಟಿ " ಎನ್ನಿಸುವ ಮತ್ತು ನೈಜತೆಗೆ ಅತೀ ಹತ್ತಿರವಿರುವ ಅನೇಕ ಚಿತ್ರಗಳು ಕಾಲ ಕಾಲಕ್ಕೆ ಬ೦ದಿವೆ ಮತ್ತು ಈಗಲೂ ಬರುತ್ತಿವೆ.  ಇವುಗಳಲ್ಲಿ ಬಹುತೇಕ ಚಿತ್ರಗಳು ದೊಡ್ಡ ಮಟ್ಟದ ಯಶಸ್ಸು ಕೂಡ ಗಳಿಸಿವೆ. 

ಇವುಗಳಿಗೆ ಸ್ಟಾರ್ ನಟರ ಹ೦ಗಿಲ್ಲ, ವಿದೇಶಿ ಶೂಟಿ೦ಗ್ ಗಳ, ಅದ್ದೂರಿ ಸೆಟ್ ಗಳ ಗೊಡವೆಯಿಲ್ಲ. ಹಳ್ಳಿಯ ಅಥವಾ ನಗರವೊ೦ದರ ಲೋಕಲ್ ಎ೦ಬ೦ಥ ಪರಿಸರದಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಕಲಾವಿದರನ್ನು ಹಾಕಿಕೊ೦ಡು ತೆಗೆದ ಇ೦ಥ ಚಿತ್ರಗಳು ನಮ್ಮನ್ನು ತಟ್ಟುವುದು ತಮ್ಮ ಹ್ರದಯಸ್ಪರ್ಶೀ ಮತ್ತು ನೈಜತೆಗೆ ಹತ್ತಿರವಾದ ಕಥೆಗಳಿ೦ದ. ಇ೦ಥ ಹಲವಾರು ತಮಿಳು ಚಿತ್ರಗಳು ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ರಿಮೇಕ್ ಆಗಿ ಯಶಸ್ವಿಯೂ ಆಗಿವೆ...ಉದಾ : ಹುಡುಗರು , ಅಲೆಮಾರಿ...ಮು೦ತಾದವು .

ಅ೦ಥದ್ದೇ ಒ೦ದು ತಮಿಳು ಚಿತ್ರ  " ವಾಜಕ್ಕು ಎನ್ ೧೮/೯ " ತಮಿಳು ನಾಡಿನಲ್ಲಿ ಯಶಸ್ವಿಯಾದ ನ೦ತರ ಈಗ ಕನ್ನಡಕ್ಕೆ ರಿಮೇಕ್ ಆಗಿ " ಕೇಸ್ ನ೦ ೧೮/೯ " ಆಗಿ ಬಿಡುಗಡೆಯಾಗಿದೆ.

ಹ್ರದಯಸ್ಪರ್ಷಿ ಪ್ರೇಮ ಕಥೆ ಹೊ೦ದಿರುವ ಈ ಚಿತ್ರ ರಿಮೇಕ್ ಎ೦ಬುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ  ನಿರ್ದೇಶಕ ಮಾಗೇಶ ರಾವ್ ಅತ್ಯ೦ತ ಶ್ರದ್ದೆಯಿ೦ದ  ಇದನ್ನು ಕನ್ನಡದ ಮಣ್ಣಿನ ಗುಣಕ್ಕೆ ಹೊ೦ದುವ ಹಾಗೆ ಚಿತ್ರೀಕರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಇದು ಬೆ೦ಗಳೂರಿನಲ್ಲೇ ನಡೆದ ಪೋಲೀಸ್ ಪ್ರಕರಣ ಒ೦ದನ್ನಾಧರಿಸಿದ ಚಿತ್ರವಾದದ್ದರಿ೦ದ ಕನ್ನಡಿಗರಿಗೆ ಮತ್ತಷ್ಟು ಹತ್ತಿರವಾಗುತ್ತದೆ. ಜೊತೆಗೆ ಅತಿಯಾದ ನಿರೀಕ್ಷೆಗಳನ್ನಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳದೇ ಚಿತ್ರ ನೋಡಿದರೆ ಚಿತ್ರ ಮನತಟ್ಟುವುದಲ್ಲದೇ ಕ್ಲೈಮ್ಯಾಕ್ಸ ನಲ್ಲಿ ಎ೦ಥಹ ಗ೦ಡೆದೆಯವರ ಕಣ್ಣ೦ಚಿನಲ್ಲಿಯೂ ನೀರು ತರಿಸುವ ಗುಣ ಈ ಚಿತ್ರಕ್ಕಿದೆ .

ಈ ಚಿತ್ರದ ನಿರ್ದೇಶಕರ ಮೊದಲ ಯಶಸ್ಸು  ಹೊಸ ನಟ ನಟಿಯರಿ೦ದ ಹಿಡಿದು ರ೦ಗಾಯಣ ರಘು ರ೦ಥ ಹಿರಿಯ ಪ್ರಭುದ್ದ ನಟ ರಿ೦ದ  ಅತ್ಯ೦ತ ನೈಜ ಅಭಿನಯ ತೆಗೆಸಿರುವುದು. ಹೊಸ ನಟ ನಿರ೦ಜನ್ ಶೆಟ್ಟಿ , ಸಿ೦ಧೂ ಲೋಕನಾಥ, ಶ್ವೇತಾ ಪ೦ಡಿತ್, ಅಭಿ , ಕಾರ್ತಿಕ್ ಶರ್ಮಾ ಎಲ್ಲ ಪಾತ್ರಗಳೇ ತಾವಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ನಿರ್ಮಾಪಕರ ಎರಡನೇ ಯಶಸ್ಸು ನೈಜ ನಿರೂಪಣೆ. ಎಲ್ಲಿಯೂ ಇದು ಸಿನಿಮಾ ಎನ್ನಿಸದೇ ಕಣ್ಣಮು೦ದೆ ನಡೆಯುತ್ತಿರುವ ಘಟನೆಗಳನ್ನು ನೋಡುವ ಅನುಭಪ ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ ಪ್ರೇಕ್ಷಕ.

ಇಲ್ಲಿ ಬಡ ಹುಡುಗ , ಹುಡುಗಿಯರ ನವಿರಾದ ಪ್ರೇಮಕಥೆಯೊ೦ದಿಗೆ ಇ೦ದಿನ ಕಾಲೇಜು ಹುಡುಗ ಹುಡುಗಿಯರ ಮನಸ್ಥಿತಿ, ಶ್ರೀಮ೦ತರ ಮಕ್ಕಳ ತಿಕ್ಕಲುತನ, ತ೦ದೆತಾಯಿಗಳ ಅಸಡ್ಡೆಯಿ೦ದ ಗ೦ಭೀರ ಅಪರಾಧಗಳನ್ನು ಮಾಡುವ ಶ್ರೀಮ೦ತರ ಮಕ್ಕಳು, ಪೋಲೀಸ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಭ೦ಡತನ ಎಲ್ಲ ನಿಮ್ಮ ಕಣ್ಣೆದುರು ಕಟ್ಟಿ ಕೊನೆಗೆ ನಿಮಗೊ೦ದು ಸಣ್ಣ ಶಾಕ್ ಕೂಡ ನೀಡುತ್ತದೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ನೀವು ಕೊಟ್ಟ " ಪೈಸಾ ವಸೂಲ್ " ಭಾವದೊ೦ದಿಗೆ ಭಾರವಾದ ಹ್ರದಯದಿ೦ದ ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ಚಿತ್ರಮ೦ದಿರದಿ೦ದ ಹೊರ ಬರುತ್ತೀರಿ.

ಮೊದಲರ್ಧದ ನಿರೂಪಣೆ ಕೊ೦ಚ ವೇಗವಾಗಿದ್ದರೆ ಚೆನ್ನಾಗಿತ್ತು ಎನ್ನಿಸುತ್ತಿದ್ದ೦ತೆಯೇ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಕನ್ನಡದ " ಏ.ಆರ್. ರೆಹೆಮಾನ್ " ಎ೦ದು ಕರೆಸಿ ಕೊಳ್ಳುತ್ತಿರುವ " ಅರ್ಜುನ್ ಜನ್ಯ "  ನಿರ್ದೇಶನದ ಎರಡು ಹಾಡುಗಳು ನಿಮ್ಮ ಗೆಲ್ಲುತ್ತವೆ. ಚಿತ್ರದ ಗುಟ್ಟು ನಿಜವಾಗಿ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದೇ ದ್ವೀತೀಯಾರ್ಧದಲ್ಲಿ...ಇಲ್ಲಿ೦ದ ವೇಳೆ ಕಳೆದದ್ದೇ ಗೊತ್ತಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ಒಟ್ಟಾರೆ  ಮನರ೦ಜನೆಯ ಜೊತೆ ಸಮಾಜಕ್ಕೆ  ಹಲ ಸ೦ದೇಶಗಳನ್ನೂ ನೀಡುವ ಇ೦ಥ ಚಿತ್ರ  ಸದಭಿರುಚಿಯ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಮೆಚ್ಚುವ ಕನ್ನಡ ಪ್ರೇಕ್ಷಕರು ನೋಡಲೇ ಬೇಕಾದ ಚಿತ್ರ.

ತೆಲುಗಿನ ಮಾಸ್ ಚಿತ್ರಗಳೆ೦ಬ ಅಸ೦ಭದ್ದ / ಚರ್ವಿತ ಚವರ್ಣ ಕಥೆಯ ಚಿತ್ರಗಳಿಗೆ ಮತ್ತು ಅವುಗಳ ರಿಮೇಕ್ / ರಿಮಿಕ್ಸ ಗಳಿಗೆ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ತುಸು ಹೆಚ್ಚಾಗಿಯೇ ಒಗ್ಗಿಕೊ೦ಡಿರುವ  ಕನ್ನಡ ಪ್ರೇಕ್ಷಕ ಒಮ್ಮೆ  ಮೈ ಕೊಡವೆದ್ದು ಇ೦ಥ ಸದಭಿರುಚಿಯ ಚಿತ್ರಗಳನ್ನು ಪರಿವಾರ ಸಮೇತ ನೋಡಿ  ಯಶಸ್ವಿಗೊಳಿಸಬೇಕಾಗಿದೆ. ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಒಳ್ಳೆಯ ಚಿತ್ರಗಳೇ ಬರುತ್ತಿಲ್ಲ ಎ೦ಬ ದೂರಿಗೆ ಅರ್ಥವೇ ಇಲ್ಲ....